1 września 1963 roku. został oddany do użytku dawno oczekiwany obiekt szkolny. Na te czasy była to nowoczesna placówka. Na parterze mieściły się sale lekcyjne, a na piętrze mieszkania dla nauczycieli.. Uroczystość oddania szkoły wywarła duże wrażenie na licznie zgromadzonych przedstawicielach władz, młodzieży szkolnej, na miejscowej ludności. Wszyscy mieli poczucie dobrze spełnionego obowiązku, byli dumni ze swego dzieła. W siedmioklasowej szkole pracowało wtedy 4 nauczycieli: Kazimierz Bąk – pełnił funkcję kierownika placówki, jego żona Zofia, pani Katarzyna Ambicka i pani Elżbieta Strzałkowka. Młodzież dobrze czuła się w nowej siedzibie, zwłaszcza że organizowano ciekawe zajęcia pozalekcyjne: działał Związek Harcerstwa Polskiego, kółko fotograficzne, budzono zainteresowania przeszłością, które zaowocowały piękną, bogatą w eksponaty Izbą Pamięci.
Z chwilą kiedy szkoła zaczęła normalnie funkcjonować nie ustała chęć wspierania jej ze strony społeczeństwa. W czynie społecznym ogrodzono teren posesji, wzniesiono budynek gospodarczy, urządzono boisko sportowe i miejsce zabaw dla dzieci. Z biegiem lat zwiększał się stopień organizacyjny szkoły, przybywało uczniów. Szkoła pozyskiwała nauczycieli specjalistów. Większość z nich podwyższała kwalifikacje.
Od roku szkolnego 1977/1978 ze względu na reformę oświatową nastąpiły zmiany organizacyjne. Dzieci sześcioletnie objęte zostały powszechnym wychowaniem przedszkolnym. Szkołą macierzystą była Szkoła Podstawowa w Pobiednie, a podlegały jej trzyklasowe punkty filialne w Wolicy, Zboiskach i Dudyńcach. Uczniowie z tych miejscowości oraz dzieci z Markowiec od klasy czwartej kształcą się w szkole w Pobiednie. W połowie lat siedemdziesiątych nastąpił wzrost liczby uczniów. Mieszkania, znajdujące się w budynku szkoły w Pobiednie, które do tej pory zajmowali nauczyciele, zostają przystosowane na obszerne sale lekcyjne. Do budynku zostaje doprowadzona bieżąca woda, a piece zostają zastąpione centralnym ogrzewaniem (na węgiel). Zostaje dobudowana część, w której umiejscowiono sanitariaty. Dzieci uczące się w punktach filialnych również miały dobre warunki do nauki.
W latach 1963 – 1986 w szkole w Pobiednie i Punktach Filialnych pracuje kilkudziesięciu nauczycieli. Absolwenci kończący szkołę podejmują dalszą naukę w szkołach średnich w pobliskim Sanoku, niektórzy wyjeżdżają kształcić się do innych miast.
Kierownik, a później dyrektor szkoły pan Kazimierz Bąk wraz z żoną Zofią i panią Katarzyną Ambicką (uczącymi od początku istnienia placówki) przechodzą na emeryturę 31 sierpnia 1986 r.
Powyższy materiał został zredagowany przez: Marię Ambicką, Jerzego Ambickiego i Roberta Koczerę.
